Nikkie heeft tentamens. En dus stress. “In mijn hoofd is het één grote chaos. Alsof er allemaal mensen in mijn hoofd zijn die continu papieren door de lucht gooien en allerlei laatjes opentrekken. De stress die dat met zich mee brengt, is erg groot en terug te vinden in meerdere aspecten.”
Tentamens, deadlines, projecten en dus heel veel stress. In mijn hoofd is het één grote chaos. Alsof er allemaal mensen in mijn hoofd zijn die continu papieren door de lucht gooien en allerlei laatjes opentrekken. Volgende week heb ik tentamens en daarom is mijn hoofd veranderd in een grote informatiebom. De stress dat dat met zich mee brengt, is erg groot en terug te vinden in meerdere aspecten.
Zo ging ik laatst trainen en voor mijn gevoel was ik er helemaal klaar voor. De warming-up verliep goed en ik was toe aan het trainen van de oefeningen. Ik begon met de sprong. Na een paar keer inspringen, neem ik een lange aanloop en in plaats van over de pegasus te springen, knal ik er vol met mijn lichaam tegenaan. Wat een slecht begin van de training! Dan maar de brug. Ik smeer mijn handen in met magnesium en het trainen aan de lage ligger gaat erg goed. Dan is het tijd voor de hoge ligger en dit gaat meteen al een stuk slechter. Zodra ik naar de hoge ligger spring, glijden mijn handen van de ligger af en val ik hard op de mat. Dit werkt erg frustrerend maar ik geef niet op, dan maar naar de balk. Ik begin mijn oefening en die verloopt beter dan verwacht, tot het moment van de koprol. Ik val van de balk, maar klim er meteen weer op om niet op te geven. Ik rol wel tien keer opnieuw, maar elke keer val ik weer van de balk af. Ik ben er helemaal klaar mee en ga na de training chagrijnig naar huis. ‘Hoe kan het nou dat het niet lukt? Ik doe zo mijn best!’
Eenmaal thuis besluit ik om wat ademhalingsoefeningen te doen en rust in mijn hoofd te creëren. Twee dagen later heb ik weer een training en eigenlijk zie ik er heel erg tegenop omdat de vorige training zo slecht ging. De balk is het eerste onderdeel waar ik op afstap omdat ik daar de vorige keer vervelend eindigde. Ik kies ervoor om meteen te beginnen met de koprol. Ik haal diep adem… Rol… En ik sta! Het is ongelofelijk. De rest van de training gaat fantastisch en ik kan mijn geluk niet op.
Zo zie je maar weer, stress is nooit goed en is overal in terug te vinden. Volgende keer zal ik ervoor zorgen dat ik minder stress heb tijdens de tentamens, zodat ik weer een fantastische training kan draaien!
– Nikkie Tuynman