Sharda reisde de afgelopen maand langs diverse Indiase universiteiten. Skerpe Jeugd vroeg haar een blog te schrijven over de plaats van sport in het Indiase onderwijssysteem. Haar conclusie: in India werken studenten aan hun fysieke en mentale fitheid om een internationale topcarrière te kunnen realiseren.
Recent onderzoek* onder ongeveer tweeduizend Spaanse kinderen (zes tot achttien jaar oud) wijst uit dat kinderen die met regelmaat sporten minder kans hebben om op school te falen. De onderzoekers laten zien dat cardiorespiratoire capaciteit en bewegingsvaardigheid een positieve werking heeft op leerprestaties.
Tijdens de eerste stop van mijn India-reis verbleef ik in het ‘Institute of Finance and International Management (IFIM) te Bangalore. Het viel me op dat een groot percentage van de studenten aan sport doet. In mijn contact met de studenten Payal, Vignesh, Snigdha en Axshad bracht ik deze constatering ter sprake. Het blijkt dat deze studenten vooral sporten om gewicht te verliezen. Axshad was in de zes maanden dat hij hier studeert al vier kilo afgevallen. Hij vertelde dat de trainer ervoor zorgt dat iedere student die overgewicht heeft, gaat afvallen. Iedere student heeft een ‘Persoonlijk Groei Programma’. Zestig procent van het programma bestaat uit verplichte sportactiviteiten, welke onder begeleiding van een trainer ‘s morgens vroeg en ‘s middags na de colleges plaatsvinden. IFIM neemt sport zeer serieus.
In India sporten de kinderen alleen als ze van huis uit worden gestimuleerd. Het betreft vaak kinderen van rijke ouders. De universiteit heeft een sportdirecteur aangesteld om de sportactiviteiten vorm te geven. Sport is een activiteit waarvoor studenten moeten slagen. Wanneer zij falen in opdrachten, dan moeten ze die overdoen.
Ik constateerde ook een andere interessante activiteit. In het kader van een Maatschappelijk-Verantwoord-Ondernemen-project hebben de studenten van IFIM kinderen van de lagere school van een nabijgelegen dorp geadopteerd. De studenten geven deze kinderen bijles, vooral in de Engelse taal en computervaardigheden, om de kansen van deze arme kinderen te vergroten.
De studenten die ik sprak, namen naast het verplichte gedeelte ook deel aan extra sportactiviteiten. Voordat Vignesh bij IFIM kwam studeren speelde hij straatvoetbal en Axshad speelde volleybal bij de plaatselijke club. Wanneer hun studieschema het toelaat, dan sporten ze twee uur per dag. Naast het trainen spelen ze ook toernooien, onderling en tegen andere universiteiten. Ze vertellen me hun redenen dat ze dit doen: sterker worden, een sterk team vormen, verhogen van de flexibiliteit, mentaal fit zijn, kunnen omgaan met stress, snel besluiten kunnen nemen en leiderschapsvaardigheden ontwikkelen. Ondertussen hebben ze ook al de nodige sportprestaties neergezet, wat hun zelfvertrouwen een enorme boost heeft gegeven.
Sport zal voor deze vier studenten in de toekomst onderdeel blijven uitmaken van hun leven, voor hun gaat het Indiase gezegde ‘na het huwelijk denken Indiase mensen niet meer aan hun gewicht’ niet op: “tijdens onze studie hebben we ondervonden welke voordelen sporten met zich meebrengt, deze lifestyle zullen we na de studie vasthouden.”
Indiase bedrijven (zoals bijvoorbeeld Wipro) sluiten hierop aan en bieden hun medewerkers sportfaciliteiten aan. De studenten die ik heb gesproken, willen graag internationaal carrière maken. Zij zien gezondheid en fitheid als erg belangrijk om dit te realiseren.
Mijn volgende bestemming van mijn Indiareis was Noida, waar ik de Amity University bezocht. Hier blijkt de nadruk vooral op de mentale rust te liggen. De studenten mediteren verplicht dagelijks. Wanneer ze een sessie overslaan, dan staat een bezoek aan de campusdirecteur te wachten. De meditatie moet in zijn geheel worden voltooid, voordat men colleges mag volgen.
Het Indian Institute of Technology (IIT) in New Delhi, één van de oudste topinstituten van India, was mijn derde bestemming. Hier hanteren ze een meer holistische vorm van leren, waar creativiteit centraal staat. Wanneer je de campus bezoekt, waan je jezelf in een aparte wereld waar alle faciliteiten aanwezig zijn: een theater, dansgelegenheden, muziektempels, sportaccommodaties, een ziekenhuis, restaurants en onderzoekslaboratoria. Naast de studenten zelf wonen ook hun families op de campus. Ondanks dat sportactiviteiten niet verplicht zijn, zijn er ruime mogelijkheden voorhanden. De studenten worden met fysieke en mentale fitheid en creativiteit voorbereid op een internationale topcarrière.
Het gevoel dat ik bij alle drie de universiteiten heb overgehouden is: de ‘New Global Indians’ komen er aan.
– Sharda Nandram