Leandra verhuisde na de zomer naar Groot-Brittannië. Voor een nieuwe studie. Én een nieuwe start. Onderstaande column schreef ze naar aanleiding van gesprekken die ze de eerste weken had met internationale studenten over de verwachtingen die ze hebben van een nieuwe stad, een nieuwe universiteit en een nieuw team.
Het starten van een nieuwe opleiding aan een Universiteit in een onbekend land is niet altijd makkelijk. Je stapt uit je eigen ‘comfortzone’ want alles is nieuw en je moet wennen aan de situatie. Doordat je goed bent in je sport is de universiteit bereid om een deel van je opleiding te betalen. Met als voorwaarde dat je in de universiteitscompetitie speelt en dat je het beste uit je team en jezelf haalt. Ze weten dat je goed bent want dat is de reden dat ze voor je betalen. Hierdoor zijn er hoge verwachtingen… Of toch niet?
Ik voel me zenuwachtig, ze verwachten veel van me. Ik moet ze nu laten zien wat ik kan. Maar ik voel me onzeker, voldoe ik wel aan hun verwachtingen? Ze hebben in mij geïnvesteerd maar ben ik het geld waard? Ik voel druk maar leg ik mezelf deze druk op of doen zij dat?
Verwachtingen… Iedereen heeft ze. Verwachtingen over je eerste schooldag, over je tegenstander en vaak verwacht je ook iets van jezelf. Je verwacht van jezelf dat je deze wedstrijd goed speelt of dat je aan het einde van het seizoen een bepaalde techniek onder de knie hebt. Maar wat als deze gebeurtenissen niet voldoen aan jou verwachtingen? Hoe voel je je dan en wat nog interessanter is: hoe ga je hier mee om?
Verwachtingen zijn aannames in de hoop dat er iets gaat gebeuren. Doordat je in een nieuwe stad gaat wonen en in een nieuw team gaat spelen, wil je graag sociaal geaccepteerd worden. Hierdoor ben je te veel gefocust op wat anderen van je denken en verwachten. Vaak ben je bezig met wat de coach, je teamgenoten en bijvoorbeeld de fans van je denken. Maar wat als deze verwachtingen je prestatie in de weg zitten?
Het is belangrijk om je te focussen op wat er op het veld gebeurd. Je moet proberen om je gedachten niet af te laten dwalen door druk van buiten af. Hoe kan je er voor zorgen dat je weer met plezier gaat spelen? Het begint met zelfrespect. Vertel jezelf dat je meer dan de moeite waard bent en dat er een reden is waarom jij voor deze universiteit speelt. Als je gaat inzien dat je wel aan de verwachtingen kan voldoen, dan zullen anderen je ook respect geven. Hierdoor ga jij je weer beter voelen over je prestaties en presteer je dus beter.
Je denkt dus dat het te maken heeft met je prestatie maar eigenlijk wil je graag sociaal geaccepteerd worden. Probeer te stoppen met gedachten lezen van anderen, vertel jezelf dat je meer dan de moeite waard bent om hier te spelen en heb vertrouwen in je vaardigheden. Je omgeving heeft verwachtingen, echter ben jij degene die kan bepalen wat er met deze verwachtingen gebeurd en of het je prestaties beïnvloedt of niet.
Wat verwacht jij van jezelf? Wat verwachten anderen van je? Hoe kan je voldoen aan deze verwachtingen? Wil je dit wel en waarom? Wij zijn benieuwd naar jou mening, laat je reactie achter en laat je mening horen.
– Leandra Savonije