Sharda Nandram schreef een column over haar roeiende zoon. Leuk, die bezieling, maar wanneer grijp je in als sportmoeder. Of is ondervinden de beste leermeester?
Kinderen sporten vaak met grote bezieling. Het is de voedingsbron, zonder bezieling houdt men het niet vol. Dagelijks ervaar ik wat bezieling voor sport inhoudt bij mijn zoon. De enorme discipline om te roeien bij weer en wind. Wat is het toch dat hem drijft? Als je zijn wereld niet leert begrijpen, dan kun je als moeder niet anders dan klagen over de natte kleding en schoeisel, waarmee hij terug komt als hij weer eens in de regen heeft geroeid. Of als je ontdekt dat je net gewassen en gedroogde kleding weer terug de was in kan, omdat er zand in zit. Want je kind heeft op zijn sokken gelopen om naar de roeiboot te gaan, omdat het anders steenkoud is op blote voeten. En die sokken kwamen door onoplettendheid in de was. Wat moet je als moeder doen als je kind verkouden begint te worden of steeds moe is van de zware training? Op zulke momenten vraag ik me af of hij het roeien nog wel leuk vindt.
Bij mooi weer loop ik graag langs het water waarop hij zijn training doet. Wat heerlijk toch om hem op het water te zien. Als de training tijdens de zomer vroeg in de ochtend is, of juist in de avond, dan is hij vaak zelfs helemaal alleen op het water, op die brede Bosbaan in zijn smalle bootje. ‘Machtig mooi’, denk je dan als moeder. ‘Wat durft hij toch veel.’ Er zit een mooi vlammetje van binnen die je dan op zulke momenten rondom hem voelt stralen. Als moeder zijn zulke momenten al genoeg en bijzonder om te mogen ervaren. Die momenten zijn het resultaat van de bezieling. En er kan nog meer moois uit voortkomen, bijvoorbeeld als hij wint tijdens een wedstrijd. Dat is vooral zo belangrijk voor hem. Als moeder gaat het mij niet perse om dat hij wint of goed heeft geroeid, maar vooral om te zien dat hij ervoor is beloond. Ik wil hem blij zien. Daar doet hij het immers voor.
Ik vraag me wel af op welke momenten je als moeder moet ingrijpen. Moet ik hem verbieden om bij slecht weer te roeien? Soms heeft hij het ook zo druk op school. Moet hij dan wel tijd stoppen in trainen? Hoeveel moet je je er als moeder mee bemoeien? Vertrouwen geven is toch zo belangrijk voor zijn ontwikkeling; de ruimte geven dat hij fouten mag maken. Maar hoe ver laat je dit gaan?
Onlangs schrok ik erg van zijn ervaring op het roeiwater. Mijn zoon vertelde dat het tijdens de training die dag begon te onweren. Hij was alleen op de rivier de Amstel. Je beseft hoe gevaarlijk de situatie was en of je als moeder niet af en toe moet ingrijpen. Hij was na school gaan roeien in de skiff en onderweg begon het onweer los te barsten. Tijdens het roeien zag hij op enkele meters van zijn boot de bliksem inslaan. Dat was het signaal voor hem om heel snel uit het water te gaan en snel onderdak te zoeken. Langs de rivier trof hij een voorbijrijdende fietser, aan wie hij vroeg of hij naar zijn ouders mocht bellen. Hij kwam helemaal doorweekt aan bij restaurant Het Kalfje, waar hij wilde schuilen. Zonder geld, zonder extra kleding, zonder schoeisel. Alles lag immers in de kluis bij het clubhuis. Blij was hij, dat hij zo snel mogelijk eruit was geklommen en snel de boot had vastgebonden. Want daarna werd het onweer zelfs heviger. Ondertussen moest hij naar het toilet. Echter toen hij naar binnen wilde om te vragen of hij naar de toilet mocht, werd hem met gebaren al op een afstand duidelijk gemaakt dat hij niet welkom was in het restaurant. Hij begreep er niets van. Hij wilde alleen naar de wc. Hij bleef toen buiten staan, in de koude regen. Na een tijdje begon hij te rillen van de kou. Hij werd gade geslagen door een ober en verschillende gasten van het restaurant. De ober gebaarde naar hem dat hij buitenom naar de wc mocht. Mijn zoon heeft dat toen toch maar niet gedaan, want hij voelde dat hij niet goed was behandeld, hij had immers niets of niemand kwaad gedaan. Gelukkig was er gehoor gegeven aan zijn telefoontje.
Als je dit verhaal hoort, denk je als moeder, wat is die barmhartigheid toch ver weg als je het nodig hebt. En, dat je de weersvoorspellingen toch een beetje in de gaten moet houden en moet verbinden met de roeiplanning van je zoon. Hij heeft er zelf natuurlijk ook van geleerd. Bezieling is zeker goed en een belangrijke voedingsbron voor succes bij sportende jeugd. Maar ook dit moet met mate zoals eigenlijk alles wel in het leven.
– Sharda Nandram